Zachtjes fluistert docente mevrouw Siemons tegen de muur achter haar. Een aantal meters verder reageert een leerling. “Dat klinkt vreemd het is alsof u naast me zit.” Ze zitten beiden op een bank dertig meter boven het altaar van de St. Paul ’s kathedraal in Londen, op de Whispering Gallery. Door de fantastische akoestiek is fluisteren tegen de muur hier genoeg om elkaar op grote afstand te kunnen verstaan.

Hoe anders is dat buiten op straat in het centrum van Londen. Voortdurend sirenes van politie, brandweer en ambulances, brommende dubbeldeksbussen, knetterende motoren, vrachtwagens en mensen heel veel mensen. Hier helpt alleen een luide kreet; “Telgroepjes verzamelen.” En je ziet een klein wonder gebeuren. Alle leerlingen gaan naar de docent die hun telgroepjesleider is. Weer een luide kreet: “Telgroepjes compleet?” Zeven handen gaan de lucht in, het Cambreur in Londen is weer compleet. Zessenzestig leerlingen en acht docenten vervolgen ontspannen hun weg door deze prachtige wereldstad. Ze nemen af en toe de metro maar verliezen elkaar geen moment uit het oog. Ook niet in die metro tijdens de drukke ochtendspits naar het Arsenal stadion waar je begrijpt hoe die sardientjes zich in dat blik voelen.

De Londenreis was ook dit jaar weer een succes, veel gezien, veel gedaan en vooral samen veel plezier gehad. Bedankt Londenreizigers voor jullie enthousiasme en veel succes gewenst dit schooljaar.