Zo zeg je tegen de leerling die tegenover je staat “Ciao, come stai?” en voor je het weet is de week alweer om en zeg je ”arriveder ci” tegen elkaar. De week in Italië is omgevlogen en dat kon ook niet anders met zo’n mooi en vol programma, dat door de Italiaanse docente Nadia Nicolai was opgezet.
Na een allerhartelijkste ontvangst op maandagmiddag door een aantal Italiaanse leerlingen en ouders op Bologna Airport gingen we een beetje onwennig en nog niet zo spraakzaam op weg naar San Giovanni voor de eerste kennismaking met onze gastgezinnen. Altijd een spannend moment natuurlijk, ook al kenden we het gastgezin in de meeste gevallen al een beetje uit de voorafgaande mailwisseling. ’s Avonds werden we door de ouders van de Italiaanse leerlingen in een restaurant getrakteerd op heerlijke pizza’s en introduceerden de docenten meteen de regel dat er bij iedere activiteit een Italiaanse leerling gekoppeld moest worden aan een Nederlandse leerling. We moesten immers deze week veel met, maar vooral ook van, elkaar leren.
Dinsdag werden we verwacht op Isis Archimede voor een welkomstwoordje door de directie van de school en werden de Nederlandse leerlingen vervolgens verdeeld over een aantal klassen om lessen Duits en Engels bij te wonen met daarbij de opdracht om zoveel mogelijk verschillen te ontdekken tussen de lessen op de Isis Archimede school en het Cambreur College. Hopelijk concluderen onze leerlingen hieruit dat het op het Cambreur College zo gek nog niet is. Na een oriëntatiepuzzeltocht in San Giovanni stond ’s middags een bezoek aan Ferrara op het programma waar we onder leiding van een Engelstalige gids het kasteel van Este en de Joodse wijk bezocht hebben en met eigen ogen hebben aanschouwd dat de aardbeving die zo’n anderhalf jaar geleden in dit gebied plaatsvond aardig wat schade heeft aangericht.
Op woensdag moesten we vroeg op pad om tijdig in Verona aan te komen. Het historische centrum van deze stad en het Romeinse Amphitheater waren een bezoek meer dan waard. Natuurlijk hebben we het huis van Juliet, uit Shakespeares Romeo & Juliet, ook bezocht. Het befaamde balkon moest uiteraard gefotografeerd worden en een aantal leerlingen liet zich verleiden om met één hand op de borst van het beeld van Juliet vereeuwigd te worden. Het verhaal wil immers dat je dan gegarandeerd bent van een gelukkig liefdesleven!
Bij Italië hoort natuurlijk pasta en wat is er Italiaanser dan deze pasta ook daadwerkelijk zelf te maken? Onder leiding van een Italiaanse Jamie Oliver gingen we op donderdag aan de slag om tortellini, torteloni, ravioli en tagliatelle te maken. Niet voor iedereen even gemakkelijk want ter plaatse zijn er beslist een aantal Nederlandse varianten hierop ontstaan. Maar, welke vorm er ook uit kwam, lekker waren ze allemaal. Na deze ingewikkelde arbeid waren de leerlingen blij met een vrije middag die de meeste door hebben gebracht in Bologna.
Vrijdags stond de bus klaar om ons naar San Marino te brengen. In deze zelfstandige republiek werd het Palazzo del Populo en de Duomo bezocht en konden we, gezien de ligging, genieten van prachtige uitzichten. Aan het eind van de middag waren een viertal Nederlandse leerlingen zo dapper om in Rimini een echte duik in de zee te nemen, ondanks de iets mindere temperatuur van die dag. Max, Gijs, Ivar en Luc scoorden bij hun klasgenoten hoge punten door deze actie en ook bij de Italianen stegen zij in aanzien.
De laatste dag van ons verblijf werd doorgebracht op school waar Adelfo Galli, een Italiaanse beeldhouwer, ons aan het werk zette om elkaar eens goed te bekijken en vervolgens dat wat je zag in klei uit te beelden. De laatste kans voor de Italianen om hun Nederlandse gast eens goed in de ogen te kijken en omgekeerd. Prachtige sculpturen waren het eindresultaat, die in april, wanneer de Italiaanse leerlingen bij ons te gast zijn, overhandigd zullen worden aan de Nederlandse artiesten.
En ’s middags, veel sneller weer dan gedacht, was het tijd om afscheid te nemen.
“Arriveder ci”, “Grazie Italia” voor een fantastische week. Tot in april!