Maandag 20 april was het zover, een groep van 14 studenten van onze partnerschool in Mumbai "Singhania", vergezeld door hun docente Mrs. Nirmala Kulkarni, hebben samen met de heer Van Esch en mevr. Ten Thije uitgebreid gepraat met hun Nederlandse "counterparts". Wat was de studenten in het begin het meest opgevallen: de rustige autosnelwegen, de weidse uitzichten over weilanden en akkers, dat het overal zo schoon is (hebben ze wel goed gekeken?) en de rust… Heel wat anders dan de hectiek, de voortdurende files en de competitiedrang in Mumbai. Schone lucht ook, ander eten, veel minder gekruid ook en zoet broodbeleg. Opvallend ook dat hun ouders appen over de vraag of het eten in Dongen wel smaakt en of hun kroost vooral ook goed eet. Indiase studenten werken heel gefocussed, ze proberen echt de beste leerling op school te zijn. Over het belang van studie in je leven kwam een goed gesprek op gang. Komen onze leerlingen op de fiets of brommer, in Mumbai nemen ze vaak de autoriksja!

Al snel kwamen we te spreken over verschillen en overeenkomsten in het belang van familie en relaties.
Wij Nederlanders vinden het heel normaal dat een bejaarde (groot)ouder wordt geparkeerd in een verzorgingstehuis, of dat er toch tenminste een warme deken van mantelzorgers wordt uitgelegd. Ondenkbaar in Mumbai, waar de grootouders een eigen honk in huis bij de kinderen hebben. Gearrangeerde huwelijken bij voorkeur binnen de eigen kaste, ja dit blijkt tegenwoordig toch echt uitsluitend in afgelegen, landelijke gebieden de regel te zijn. In een grootstedelijke metropool als Mumbai met ruim 20 miljoen inwoners vinden ook steeds meer "love-marriages" plaats. Enkele van de bezoekende studenten hebben er geen enkele moeite mee, dat hun ouders proberen een goed huwelijk voor ze te regelen.
Anders kan leuk, boeiend en leerzaam zijn. Meneer van Esch heeft de groep Nederlandse en Indiase studenten een opdracht meegegeven. Probeer met een open blik van elkaar te leren. We komen hier vrijdag 24 april ’s middags op terug.
Mevr. Ten Thije.