‘Goh,’ zei ik. ‘Deze vraag heb ik in die vijf jaar dat ik aan SodRL mee werk nog niet gehad! Steengoede vraag. Ook wel moeilijk te beantwoorden. Ik vertelde over mijn worstelingen na de verschijning van ‘Kieuw’. Ik kreeg er nominatie op nominatie voor, een eervolle vermelding voor de Gouden Lijst en ik won de Accolade voor het beste Zeeuwse Jeugdboek. Ik begon al peentjes zwetend aan ‘Dromer’. Hoe moest ik dát overtreffen? Het was pas mijn tweede boek! ‘Dromer’ won de Kleine Cervantes. En toen schreef ik een jaar niet.

De vragensteller knikte heftig met haar hoofd. ‘Dat kan ik me hélemaal voorstellen!’ riep ze uit.

Uiteindelijk koos ik ervoor om een boek in een totaal ander genre te schrijven. Mijn vierde boek werd mijn eerste historische roman. Ik heb mezelf bewust verloren in de research en in het verhaal, en schreef vooral voor mezelf om zo de druk niet te ervaren.

De leerlinge zei: ‘Ik wil eigenlijk nog wat vragen. Ehm… u vertelde zonet dat u vooral boeken schrijft die u zelf zou willen lezen. Ehm… maar schrijft u dan niet voor een heel kleine doelgroep?’