Na de dood van George Floyd in Amerika wordt overal gedemonstreerd tegen racisme. Een oud-leerlinge moest denken aan haar Antilliaanse natuurkundedocent Leslie Daniel. Ze stuurde hem spontaan een mailtje. De verraste docent stuurde haar een mailtje terug.

Hoi Leslie,

Ik wilde je dit mailtje sturen omdat ik erg dankbaar ben voor die korte periode dat ik les van je heb gehad! Ten eerste was het gewoon hartstikke leuk, en vind ik natuurkunde nog steeds een interessant vak, dus dat heb ik vast en zeker voor een deel aan jou te danken. Ik zit nu in het derde jaar van mijn studie Klinische Technologie waarbij ik nog regelmatig een hele boel natuurkunde moet toepassen dus het was niet voor niets.

Daarnaast kan ik me herinneren dat op een gegeven moment iemand het ‘N-woord’ (neger) zei in de les, en met de huidige situatie rondom Black Lives Matter is dat een moment waar ik de laatste tijd aan terug moest denken. Ik was toen geloof ik een jaar of 13 -14 en was natuurlijk opgegroeid in het overwegend blanke Dongen. Ik dacht zelf dat het helemaal prima was om dat woord te gebruiken en ik denk dat er veel meer dingen waren die ik toen oké vond, die dat niet waren. Toen je zei dat het N-woord beledigend was, kan ik me zelfs herinneren dat ik daar tegenin ging en jou vertelde dat dat helemaal niet zo was. Als ik daar nu aan terugdenk schaam ik me diep dat ik toen aannam wat rond dit onderwerp wel en niet kon en mocht, want het was natuurlijk helemaal niet mijn plaats om dat aan te nemen. Sinds die tijd heb ik erg mijn best gedaan om meer te leren over racisme, discriminatie en de privileges die ik heb vanwege mijn blanke uiterlijk.

Ik wil dan ook graag dat je weet dat ik erg dankbaar ben dat jij me toen een van mijn eerste confrontaties hebt gegeven op dat gebied. Ik kan me voorstellen dat als je in je eentje voor een complete klas met 13-jarige blanke kinderen staat, het niet een heel fijn onderwerp is om aan te snijden, maar juist op dat moment was het heel belangrijk.

Ik hoop dat je het niet vervelend vindt dat ik je dit stuur! Als ik alsnog dingen heb gezegd die niet kunnen moet je het dat ook zeker zeggen. Ik hoop gewoon dat je weet dat je in ieder geval één iemand hebt geïnspireerd om te blijven leren over racisme. Ik zal nooit meer aannemen dat ik degene ben die weet wat wel en wat niet kan en wat wel en niet beledigend is.

Groetjes,
…….

Hallo ….,

Het is erg mooi om je bericht te lezen en te beseffen wat voor positieve  impact dit op je heeft gehad. Zoals je zelf zegt, is het niet makkelijk om met kinderen van 13/14 jaar over racisme te discussiëren.

Maar naast een goede voorbereiding op jullie diploma, vinden wij op school dat jullie ook volwaardige burgers van onze samenleving moeten worden. Om  betekenis te kunnen geven aan jullie persoonsvorming is opvoeding ook een taak van het onderwijs, vind ik.

Helaas wat toen in de klas gebeurde, gebeurt sporadisch nog steeds. Maar ik maak gebruik van deze situaties of conflicten om kinderen iets te leren. Dit is heel essentieel voor de ontwikkeling van kinderen in de puberteit.

Jullie hebben toen niks verkeerd gedaan, maar er werd wel een verkeerd woord gebruikt. Dan reageer ik, want zolang je niet beseft dat je iets verkeerd doet en je hier ook niet op wordt aangesproken door je omgeving, is het moeilijk om je beperking te zien. Op het moment dat je openstaat om naar anderen te luisteren en te begrijpen wat die anderen meemaken en voelen, verrijk je je blik op het leven.

Ik ben er trots op je dat je deze stap hebt genomen om dit met mij te delen, erg moedig.

Veel succes met je studie en blijf scherp!!!!

Nogmaals bedankt!

Liefs, Leslie