“Ik denk dat ik maar een baantje ga zoeken…”
“Het mooie van het onderwijs is toch wel dat je je werk aan een school begint met enkele weken vakantie. Dat overkwam mij in augustus 2002, de datum van mijn overstap naar het Cambreur College. Het werd tijd om een keer uit Gorinchem te vertrekken, ik had daar vanaf 1980 alle middelbare scholen gehad. Het is dat er in Dongen maar één middelbare school is, anders….” Flip van Wijk werkte 15 jaar op het Cambreur College. Enkele maanden terug kwam aan die periode een einde. We kijken samen met hem terug.
“Mijn ontslag per 1 januari 2017 kwam voor mij, maar ook voor de school, een beetje uit de lucht vallen nadat ik in een opwelling mijn dochter had toegezegd om twee maanden in Amerika op mijn kleindochter te komen passen. Twee maanden verlof zat er niet in, dus ik had geen andere keuze dan ontslag. Maar het werd ook tijd om te stoppen, er kwam roest op de lessen economie en het pensioenfonds had een inflatiebestendige uitkering in de aanbieding.”
Flip kijkt met plezier terug op zijn werkzame leven. “Leerlingen zeggen altijd dat de buitenlandse reizen, de bezinningsdagen en de uitwisselingen de hoogtepunten in hun schoolloopbaan zijn, het is bij mij niet anders. Onder schooltijd op een terras ergens aan het water in Duitsland in de zon met fijne collega’s en, ik zou het bijna vergeten, een lekker glas bier. Ik kan het iedereen aanraden om mee te gaan in een uitwisselingsprogramma.”
Er zijn talloze verhalen te vertellen. “Enkele jaren geleden had ik twee havo-5 klassen voor economie, naar Dongense begrippen twee klassen vol belhamels. Ik noem geen namen. Zo vreesden de collega’s en ik voor een desastreus eindexamen. Een aantal jongens uit dit examenjaar bezocht regelmatig de McDonalds in Oosterhout. Ik sloot een weddenschap af: als ze allemaal zouden slagen, zou ik trakteren op Mc-voedsel. Met een 7,5 gemiddeld voor het examen economie (een vol punt boven het landelijk gemiddelde) sloeg ik een goed figuur in mijn functioneringsgesprek en de klas een gat in mijn portemonnee.”
Vervelende ervaringen? Weinig. “Twee jaar geleden had ik de tweede correctie economie van een collega die naar mijn mening nogal ruim omging met de normantwoorden. Ik vind mezelf redelijk soepel, maar dit ging toch iets te ver. Vorig jaar was deze collega tweede corrector voor examenwerk van mijn leerlingen uit havo-5. Hij wou alles fout rekenen, dus er was veel werk nodig om onze leerlingen recht te doen. Zo heb je een enkele keer ook een vervelende ervaring. Gelukkig is dit een uitzondering.”
“Met een zekere weemoed kijk ik nu terug op mijn schooltijd aan het Cambreur. Een vriendelijke, sociale school voor zowel leerlingen als voor docenten, is mijn oordeel in retrospectief. Een school waar je je thuis voelt en waar leerlingen en collega’s respectvol met elkaar omgaan. Zo’n werkkring ga je missen. Maar nu zit ik thuis en heb inderdaad zeeën aan vrije tijd. Ik denk dat ik maar een baantje ga zoeken…”
