In de ochtenduren pakten donkere wolken zich samen boven de sportvelden van Atledo. Hoewel er af en toe een paar druppels vielen, lieten de tweedejaarsleerlingen zich niet uit het veld slaan en stortten zich vol energie op de diverse sporten.

De teams probeerden elkaar te verslaan bij het kogelstoten, verspringen en op de 60 meter sprint. Verhit lieten ze zich in het gras vallen bij het onderdeel fietsbandwerpen. Uitgeblust waren ze zeker niet, want hoewel de worp van sommigen meer leek op een aanslag ( ze wierpen de band niet in het veld, maar op het publiek) wisten sommigen met een professioneel ogende aanloop een heel eind te komen. ‘Mevrouw, ik kan er écht niets van,’ mopperde een leerling al voor haar eerste worp. De band belandde echter zo’n meter of twaalf verderop in het veld en vanaf dat moment wierp de verblufte leerling zich fanatiek in de strijd.

In de middag brak een zonnetje door het wolkendek, toen de brugklassers het veld betraden. Ook zij spanden zich tot het uiterste in om hun ploeg de overwinning te bezorgen.

Verspringen: een verslag van een docente

Vandaag als spelleider ingedeeld bij het ver springen op het mooie terrein van Atledo. Veel te vroeg aanwezig maar op tijd om juf Koenen te helpen met enkele voorbereidingen zoals het ophangen van de groepslijsten aan de natte balustrade voor het veld. Eerst met wc-papier droogmaken, Duck tape scheuren en dan de lijst ophangen en dat 24 keer.  Rond negen uur waren alle tweedejaars aanwezig en kon de sportdag na een korte toespraak beginnen.  Spelleider zijn bij ver springen betekent goed opletten en veel rekenwerk; kwam die voet niet op de verboden blauwe streep? Wie heeft er na vier keer springen nu gewonnen, even hoofdrekenen nog een keer narekenen en dan “the winner is”…… .  Het was een heerlijke dag, in de ochtend een buitje maar al snel veel zon en nog veel belangrijker leerlingen die er zin in hadden, het record van de dag was maar liefst 4.10 meter.