Als eregast kwam ze tijdens de stijlavond in de laatste auto samen met Ton Bertens aan. Zo’n rol in de schijnwerpers past eigenlijk helemaal niet bij Corrie de Bruijn, maar stiekem heeft ze er toch erg van genoten. Zeker omdat het idee geheel uit de koker van enkele leerlingen van vwo 6 kwam.
Mevrouw De Bruijn is dit jaar 65 geworden en zet nu weloverwogen en tevreden een punt achter haar onderwijscarrière. Ze zal de cyclus van het schooljaar missen, haar collega’s en haar leerlingen. Maar reisjes naar Portugal naar zoon Gust, toeren met de camper en lange fietstochten lonken.
Corrie de Bruijn groeide op in een tijd waarin het nog niet vanzelfsprekend was dat meisjes mochten studeren. Na haar middelbare school ging ze werken op de vliegbasis Gilze-Rijen. Pas later begon ze aan de studie economie. Ze koos daarbij bewust voor het onderwijs, enerzijds omdat ze hier affiniteit mee had, anderzijds omdat dit een tak van sport was die je parttime kon uitoefenen, ook niet onbelangrijk met een gezin met jonge kinderen.
Eigenlijk heeft ze altijd in een mannenwereld gewerkt: op de vliegbasis, in de vakgroep economie op diverse scholen, op de middelbare hotelschool. Daar paste ze toentertijd met haar gebloemde rokken niet geheel in het beeld van kostuums en mantelpakjes, ook al deed ze haar werk uitstekend. Met plezier denkt ze terug aan het opzetten van een simulatiebedrijf voor vluchtelingen en langdurig werklozen, met wie ze een boekhoudafdeling runde.
Corrie de Bruijn werkte vele jaren in het middelbaar beroepsonderwijs voordat ze de overstap in 1990 naar het Cambreur maakte. “Dongen is dorpser dan Tilburg, er is meer aandacht en zorg voor iedereen, er is gewoon meer betrokkenheid”, geeft Corrie aan. In havo- en vwo-bovenbouw heeft ze consciëntieus de lessen management & organisatie verzorgd. Daarnaast heeft ze tien jaar geleden een cursus boekhouden voor liefhebbers op touw gezet, waarvoor de leerlingen een extern examen konden doen. In deze tien jaar heeft ze alle leerlingen op één na met mooie cijfers naar de eindstreep geloodst. De erkenning die ze hiervoor ook van oud-leerlingen kreeg ,doet haar goed. Zelfs krijgt ze soms de vraag van leerlingen die al even met een diploma van school zijn of ze aantekeningen kan doormailen. Ze heeft prettig met de Cambreurleerlingen kunnen werken. Haar leerlingen, maar ook haar collega’s drukt ze op het hart om toch vooral jezelf te blijven. “Fouten maken mag. Het opnieuw proberen ook. Maar eerlijk en authentiek zijn is belangrijk.”
Corrie heeft in het Cambreur de school gevonden die bij haar paste. De jaren hier zijn voor haar omgevlogen, want onderwijs is echt iedere dag anders. De laatste jaren heeft ze de mogelijkheid gekregen om langzaam af te bouwen. Nu is het klaar en het is goed zo. Corrie, bedankt!
