“Daar durf ik niet op, meneer, veel te hoog en hoeveel treden is dat naar boven? Nee dat gaat nooit lukken, zeker niet nu we al zoveel hebben moeten lopen vandaag.” Het groepje vierdejaars van het Cambreur College staart omhoog naar de St. Paul’s kathedraal en ziet hoog boven de enorme koepel van de kerk mensen staan die de klim van 108 meter wel hebben gemaakt. Dichter bij de ingang van de kerk zien ze mensen in alle maten en van alle leeftijden naar buiten komen. “Als zij het kunnen, kunnen jullie het toch ook ”, zegt hun docent. Er klinkt wat gesputter, maar dan begint het groepje aarzelend aan de 530 treden naar boven. Eerst brede lage treden, dan wordt de trap steeds smaller. Eerst waren de treden van hout, daarna van uitgesleten steen en bijna boven van metaal. Hijgend en bezweet komt het groepje boven. “Viel eigenlijk best mee, meneer! Wat een prachtig uitzicht. Ik zie de Londen Eye daar gaan we straks toch heen.” De afdaling gaat snel het wordt bijna een wedstrijdje wie het eerste beneden is. Op weg naar de London Eye kijken de leerlingen nog één keer om naar de kathedraal en naar boven. “Viel eigenlijk best mee die beklimming, meneer.”