Ik ben op deze school begonnen in 1980; daarvóór heb ik nog 8 jaar in Oosterhout gewerkt op het toenmalige vbo; nu is dat praktijkschool ‘De Zwaaikom’. Ik heb er dus 43 jaar op zitten in het onderwijs; je zou kunnen zeggen dat het zo mooi is geweest.

Sinds anderhalf jaar ben ik ‘uit de roulatie’. Mijn carrière is, om het maar eens fraai te zeggen, door mijn ziekte uit beeld gedreven. Ik had heel graag anders weggegaan: ik heb niet alleen mijn werk ingeleverd, maar rijd bijvoorbeeld ook geen motor meer en ook mijn paarden heb ik moeten opgeven. Maar ik wil nu vooral vooruitkijken. Morgen (vrijdag 3 juli, vvdh) neem ik afscheid, samen met nog 6 andere collega’s, in De Gouden Leeuw.

Ik heb altijd een goed contact gehad met de leerlingen en met mijn collega’s. Mijn stelregel: als het vertrouwen van de leerling er niet is, dan valt er ook niks te leren. Onze school zou wat mij betreft cultureel zijn nek nog best verder mogen uitsteken; ik had graag nog wat stappen willen zetten, bijv. met CKV. Ik heb mooie projecten gedraaid die weinig geld kostten, dus ’t kan echt wel.

Ik heb heel veel mooie herinneringen. De Europaweek bijvoorbeeld die toch een beetje het kindje is van Greetje van Liempd en mij. Het vak CKV, daar lag mijn hart, dat heb ik vanaf het begin met veel plezier gegeven. En Boejuh, waar veel talent naar boven kwam, denk aan Lotte Nobelen en Lizze Verkooijen. Het schoolorkest WOHW (We Overleven Het Wel) ook. Muziek en dans creëren een band tussen de kinderen en de school.

Ik wens de school geen materiële zaken toe, want daar gaat het in het leven niet om. Wél wijsheid en het inzicht dat gevoel nét zo belangrijk is als cijfers. Je kunt niet alles meten.( Lachend:) Ik las zojuist nog iets over een voorgenomen ‘nulmeting van de burgerschapsbeleving van de leerlingen.’ Snap je wat ik bedoel?

Ik ga na het afscheid lekker tuinieren, in m’n tuin fotograferen, koken (bij m’n 40-jarige bruiloft heb ik voor 70 man gekookt!), met muziek verder als dirigent/zanger en ook met het dialect
stoei ik nog graag.